O pasado domingo 24 de xaneiro foi o día mundial da Educación, máis desgraciadamente este ano a ensianza foi unha das cuestión máis descoidadas por mor da pandemia. Durante a cuarentena inicial, España foi un dos países da OCDE que máis tempo mantuvo pechadas as súas aulas, con 16 semanas de media fronte a 14. En total, España rexistra 31,5 días de escolaridade perdidos de media fronte aos 17,4 de Lituania.
Por suposto, esta foi unha situación forzada e ningún país quería pechar as portas dos seus colexios, mais esto é necesario para a saúde pública. A diferencia radica nos efectos que a pandemia ten na educación española e o seu papel no aumento das desigualdades, potenciadas por unha educación pública cada vez máis precaria e desatendida.
España gastou en 2020 un 3,7% do seu PIB segundo datos do Ministerio de Facenda. Esto e consecuencia dunha baixada progresiva dende o ano 2010 no que este se situaba no 4,6% do PIB. Como imos garantizar o acceso a unha educación pública de calidade, se cada ano o porcentaxe de inversión nela é menor?
A dixitalización é unha tarefa pendente de España que é especialmente necesaria para a existencia dunha correcta educación en época de pandemia. O Informe PISA de 2018 sitúa ao estado nos seus últimos postos neste tema entre os 42 países asociados. Só o 11,5% dos profesores son incentivados para integrar dispositivos dixitais na ensinaza, ocupando España o último posto e moi lonxe dos porcentaxes de Eslovenia ou Islandia cun 90%. Estos deberes sen facer móstranse máis que nunca nun período no que os alumnos tiveron que acceder ás aulas de maneira remota, incluídos todos aqueles que non poden acceder a Internet nos seus fogares. Non garantizar o seu acceso á rede nestes tempos é por tanto, fallar no compromiso de asegurar unha educación gratuita e obligatoria.
Non debemos falar de gasto en educación pública. No seu lugar, debemos falar de inversión. E se fallamos en invertir cando máis se precisa, deberemos enfrentarnos ás consecuencias no futuro.
Non debemos falar de gasto en educación pública. No seu lugar, debemos falar de inversión. E se fallamos en invertir cando máis se precisa, deberemos enfrentarnos ás consecuencias no futuro.
O pasado domingo 24 de xaneiro foi o día mundial da Educación, máis desgraciadamente este ano a ensianza foi unha das cuestión máis descoidadas por mor da pandemia. Durante a cuarentena inicial, España foi un dos países da OCDE que máis tempo mantuvo pechadas as súas aulas, con 16 semanas de media fronte a 14. En total, España rexistra 31,5 días de escolaridade perdidos de media fronte aos 17,4 de Lituania.
Por suposto, esta foi unha situación forzada e ningún país quería pechar as portas dos seus colexios, mais esto é necesario para a saúde pública. A diferencia radica nos efectos que a pandemia ten na educación española e o seu papel no aumento das desigualdades, potenciadas por unha educación pública cada vez máis precaria e desatendida.
España gastou en 2020 un 3,7% do seu PIB segundo datos do Ministerio de Facenda. Esto e consecuencia dunha baixada progresiva dende o ano 2010 no que este se situaba no 4,6% do PIB. Como imos garantizar o acceso a unha educación pública de calidade, se cada ano o porcentaxe de inversión nela é menor?
A dixitalización é unha tarefa pendente de España que é especialmente necesaria para a existencia dunha correcta educación en época de pandemia. O Informe PISA de 2018 sitúa ao estado nos seus últimos postos neste tema entre os 42 países asociados. Só o 11,5% dos profesores son incentivados para integrar dispositivos dixitais na ensinaza, ocupando España o último posto e moi lonxe dos porcentaxes de Eslovenia ou Islandia cun 90%. Estos deberes sen facer móstranse máis que nunca nun período no que os alumnos tiveron que acceder ás aulas de maneira remota, incluídos todos aqueles que non poden acceder a Internet nos seus fogares. Non garantizar o seu acceso á rede nestes tempos é por tanto, fallar no compromiso de asegurar unha educación gratuita e obligatoria.
Non debemos falar de gasto en educación pública. No seu lugar, debemos falar de inversión. E se fallamos en invertir cando máis se precisa, deberemos enfrentarnos ás consecuencias no futuro.
Fonte da imaxe: RTVE.es
