Durante o último ataque de Israel contra un hospital en Gaza, polo menos 20 persoas perderon a vida. Entre elas atopábanse xornalistas que ocupaban o seu dereito á liberdade de expresión para denunciar as atrocidades, documentar a realidade sobre o terreo e dar voz a quen é vítimas do xenocidio. Con todo, o labor vital […]
Durante o último ataque de Israel contra un hospital en Gaza, polo menos 20 persoas perderon a vida. Entre elas atopábanse xornalistas que ocupaban o seu dereito á liberdade de expresión para denunciar as atrocidades, documentar a realidade sobre o terreo e dar voz a quen é vítimas do xenocidio. Con todo, o labor vital que exercen para o rexistro histórico e a memoria colectiva foi silenciada brutalmente.
Mentres tanto, a ONU confirmou oficialmente que a fame negra xa é unha realidade en Gaza, o que resalta o impacto directo do bloqueo e a obstrución da axuda humanitaria. Debido a isto, as familias atópanse en condicións extremas, sofren de escaseza de alimentos, auga potable, medicinas e outras subministracións básicas. Desta maneira, nenos e nenas padecen desnutrición severa, xa que se carece dos recursos mínimos para alimentar ás e os menores, contando con hospitais colapsados que tratan de responder á situación sen contar con insumos nin electricidade, no medio de constantes ataques.
Neste contexto, o 31 de agosto partiu desde Barcelona a flotilla de axuda humanitaria “Sumud Global”, conformada por embarcacións que transportan alimentos, medicinas e vontades solidarias. Así, activistas de distintos países uníronse nun esforzo internacional para romper o bloqueo imposto por Israel e facer chegar a axuda directamente ao pobo de Gaza. Esta flotilla considérase a máis grande organizada na historia das misións humanitarias cara a Palestina. Ademais, convértese en símbolo da resistencia fronte ao xenocidio fronte á pasividade dos gobernos.
Con todo, a flotilla non está libre de perigo ao desafiar un bloqueo militarizado que xa no pasado respondeu con violencia a este tipo de iniciativas. Entón, a posibilidade de que os barcos sexan interceptados, detidos ou atacados pon en risco non só a misión, senón tamén as vidas de quen participa nela.
Desta maneira, a vida en Gaza converteuse en pura supervivencia. Entre os entullos, desprazamentos forzados e o medo constante aos bombardeos, miles de familias, xornalistas e activistas no territorio continúan resistindo e levantando a voz para reclamar o seu dereito para vivir con dignidade. Mentres os nenos e nenas, quen é os máis vulnerables nesta traxedia, deben crecer e desenvolverse no medio de privacións e violencia, pero tamén como parte da resistencia que se transmite de xeración en xeración.
En relación con iso, a misión da flotilla e de quen a apoia convértese entón nun acto de resistencia e humanidade fronte a un escenario desolador como o é o xenocidio, documentado en vivo e en directo, a plena luz do día.
